Κομμούνα:Όχι ακριβώς μέσος εργατικός μισθός

Ο ανώτατος μισθός των υπάλληλων της Κομμούνας που είχε οριστεί σε διάταγμα στα 6.000 φράγκα το χρόνο (ανεξαρτήτως αν σε τελική ανάλυση όπως αναφέρει ο Λισαγκαρέ κανείς δεν πήρε τόσο πολλά)  δεν ήταν ΑΚΡΙΒΩΣ ο μέσος εργατικός μισθός της Γαλλίας το 1871.

Στο βιβλίο του ο R.Tombs “The paris commune 1871′ εκδ. Longman ,  αναφέρει τα εξής :

«It was in the Commune’s administration that Marx diagnosed its novelty as ‘government of the people by the people’. The Commune abolished high official salaries, which it saw as a characteristic feature of an unjust, hierarchical and oppressive State. It voted on 1 April a maximum of 6,000 francs for Commune employees. This has often been described (most notably by Marx) as a worker’s wage. This was not so. The average male Parisian wage was 4.98 francs per day – some 1,500 francs if he worked a full year. Serman points out that 6,000 francs was the pay of an army colonel. Middling officials were paid about half the previous rates: for example, the director of the State tobacco factory was paid 4,000 per year, his assistant-inspector 2,800 – comparable with the earnings of the highest paid craft workers.»

«Ήταν στην διακυβέρνηση της Κομμούνας που ο Μαρξ είδε την καινοτομία της «κυβέρνησης του λαού από το λαό» . Η Κομμούνα κατάργησε τους υψηλούς μισθούς των υπαλλήλων , στους οποίους έβλεπε ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα ενός άδικου , ιεραρχικού και καταπιεστικού κράτους. Ψήφισε στις 1 Απριλίου ένα όριο 6.000 φράγκων για τους υπαλλήλους της Κομμούνας. Αυτό έχει περιγραφεί (με πιο γνωστό τον Μαρξ) ως εργατικός μισθός. Δεν ήταν όμως έτσι. Το μέσο μεροκάματο για έναν άνδρα του Παρισιού ήταν 4,98 φράγκα – περίπου 1500 φράγκα αν δούλευε όλο το χρόνο. Ο Σερμαν αναφέρει πως τα 6000 φράγκα ήταν η πληρωμή ενός συνταγματάρχη. Μεσαίοι αξιωματούχοι πληρώνονταν με περίπου τα μισά από τα προηγούμενα νούμερα : για παράδειγμα ο διευθυντής της κρατικής καπνοβιομηχανίας πληρωνόταν με 4.000 το χρόνο , ο βοηθός-επόπτης 2.800 – συγκρίσιμα με τις απολαβές του υψηλότερα χειρωνακτικά αμειβόμενου εργάτη»

σ.86

Θα πρέπει να διευκρινίσω πως παρόλο το διάταγμα και το όριο των 6.000 φράγκων υπάρχουν αναφορές πως δεν έφθασαν ποτέ τόσο ψηλά οι αμοιβές κομμουνάρων. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται ο πιο γνωστός ιστορικός της κομμούνας και κομμουνάρος ο ίδιος Λισαγκαρέ :

βλ.“Η ιστορία της παρισινής κομμούνας του 1871” , εκδ. Ελεύθερος Τύπος , τόμος 1ος σελ.281

Εδώ υπάρχει το λάθος :

«Και δεύτερο , πλήρωνε στους υπαλλήλους της , στους ανώτερους και τους κατώτερους , μονάχα το μισθό που έπαιρναν οι άλλοι εργάτες. Ο μεγαλύτερος μισθός που\ γενικά πλήρωνε η Κομμούνα ήταν 6.000 φράγκα.»
Φ.Ενγκελς , 1891 ,  εισαγωγή , «Εμφυλιος Πολεμος στη Γαλλια» ,  εκδ.Σ.Εποχή σ.21

«Από τα μέλη της Κομμούνας ως τους κατώτερους υπαλλήλους , η δημόσια υπηρεσία έπρεπε να αμείβεται με εργατικούς μισθούς «.
Κ.Μαρξ  «Εμφυλιος Πολεμος στη Γαλλια» ,  εκδ.Σ.Εποχή σ.70

«Η Κομμούνα καθόρισε ότι η αμοιβή των υπαλλήλων δεν πρέπει να ξεπερναει το κανονικό εργατικό μεροκάματο και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 6000 φράγκα (λιγότερο από 200 ρουβλια το μηνα) το χρόνο.»
Β.Ι. Λενιν «Στη μνήμη της Κομμούνας» ,  από τη συλλογή «Ο Λένιν για τη Κομμούνα του Παρισιού» , εκδ.ΚΑζαντζα σελ.40

Το ότι δεν ήταν μέσος εργατικός μισθός προκύπτει και από το έργο του Κάουτσκι  (αν και ο ίδιος δεν το ‘καταλαβαινει’ και το 1924 σε άλλο έργο εξακολουθεί να μιλάει για εργατικούς μισθούς). Μάλιστα μαθαίνουμε πως δεν υπήρχε μίνιμουμ μισθός αλλά μάξιμουμ για τον εργάτη (!)

Γράφει στο “Terrorism and communism” για τον εργασιακό κώδικα των εργοστασίων όπλων που ήταν προφανώς υπό την αρμοδιότητα της κομμούνας και όχι ιδιωτική επιχείρηση :

«The Director received 250 francs a month, the manager 210, the foreman 70 cents. an hour. For the ordinary worker there was no minimum wage fixed, but a maximum wage. He could not receive more than 60 cents. an hour.»

O διευθυντής έπαιρνε 250 φράγκα το μήνα (σημ. δικη μου 3.000 το χρόνο) , ο μανατζερ 210 (2520 το χρόνο) , ο εργοδηγός 70 λεπτά την ώρα. Για τον απλό εργάτη δεν υπήρχε καθορισμένος βασικός μισθός αλλά ένας ανώτατος μισθός. Δεν μπορούσε να πάρει πάνω από 60 λεπτά την ώρα

Αρα :

Διευθυντής : 3000 το χρονο
Μαναντζερ : 2520
Εργοδηγός 70 χ 10 ώρες (ο εργασιακός κώδικας της κομμούνας για την κρατική πολεμοβιομηχανία προεβλεπε 10ωρο όχι 8ωρο) χ 300 μέρες (αν αφαιρέσουμε χοντρικά τις κυριακές)  = 2100
Εργάτης : με την ίδια λογική άμα δούλευε 300 μέρες 1800 φράγκα. Που συμφωνεί με αυτό που γράφει ο Tombs απλώς η μικρή διαφορά προκύπτει μάλλον με το πόσες μέρες δουλεύει το χρόνο.

Να μην ξεχνάμε πως ιδιωτικά εργοστάσια και επιχειρήσεις υπήρχαν στην Κομμούνα αφού δεν είχαν απαλλοτριωθεί παρά ελάχιστα πράγματα άρα η ψαλίδα που είχε η ‘κρατική’ βιομηχανία όπλων δεν θα ήταν σε καμία περίπτωση ίδια στον ιδιωτικό τομέα.

Ο βασικός μισθός πάντως φαίνεται να είναι το 1/4 (1500 έναντι 6000) του υπάλληλου της κομμούνας , αυτό αφενός δεν αναιρεί το λάθος αλλά από την άλλη είναι μια ψαλίδα μισθών πάρα πολύ αμβλυμένη και με τα σημερινά δεδομένα αλλά ακόμα και με τα δεδομένα της σοβιετικής Ρωσίας.

Σήμερα ο μισθός και οι απολαβές με διάφορα επιδόματα ενός βουλευτή κυμαίνεται στα 9.000 με 7.000 ευρώ . Η ψαλίδα δηλαδή είναι 1:13 με 1:10 χοντρικά με το βασικό μισθό. Αφήνω στην άκρη την ψαλίδα σε σχέση με προέδρους ΔΕΚΟ και τα σχετικά εκεί η ψαλίδα γίνεται τεράστια πάνω από 1:40 π.χ. πρόσφατα είχε γινει σκάνδαλο με τις απολαβές του προέδρου της ΕΡΤ της τάξεως των 347.000 ευρώ τον χρόνο.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artid=177022&dt=19/11/2006
http://edrana.blogspot.com/2006/11/blog-post_10.html

Υ.Γ.  Αν πάντως είχαμε ένα σοβαρό εκδοτικό οίκο που εξέδιδε τα έργα του Μαρξ θα μπορούσε να είχε λήξει το ζήτημα εδώ και χρόνια βάζοντας μια παραπομπή/σημείωση του στυλ στο σημείο που το αναφέρει ο Μαρξ , πως αυτό δεν είναι ακριβές.

Υ.Γ.2 Η ψαλίδα μισθών στη ‘σοσιαλιστική’ Ρωσία όταν είχε νικήσει και θεμελιωθεί ο σοσιαλισμός το 36 με το δημοκρατικό σύνταγμα του κόσμου είχαν εκτελεστεί οι πράκτορες των ναζι Τροτσκι,Μπουχάριν,Ραντεκ μπλα μπλα μπλα ήταν της τάξεως 1:20 με 1:30. https://allotriosi.wordpress.com/2009/08/04/salariesccc/