διαρκής επανάσταση: ~ 2 αιώνες πριν

Στις 6 Μαΐου του 1793 ο Earl Grey , μέλος της βρετανικής Βουλής των Κοινοτήτων , έφερε προς ψήφιση μια πρόταση για τη μεταρρύθμιση του κοινοβουλίου.
Ο Grey υποστήριξε ότι οι βασικές αρχές που είχαν εγκαθιδρυθεί στην ένδοξη επανάσταση του 1688 ήταν η ελευθερία των εκλογών στη Βουλή των Κοινοτήτων. Ο Grey πρόσθεσε ότι «κάθε άνθρωπος δεν πρέπει να κυβερνάται από νόμους , για τους οποίους δεν έχει λόγο, είτε αυτοπροσώπως είτε μέσω αντιπροσώπου, και ότι δεν πρέπει να επιβάλλεται να πληρώνει οποιονδήποτε φόρο για τον οποίο δεν θα έχει συναινέσει με τον ίδιο τρόπο»

Ο τότε πρωθυπουργός William Pit και αντίπαλος του Grey στην ομιλία του μια στις 7 Μαϊου 1793 τοποθετήθηκε αρνητικά και αξιοποίησε την επαναστατική ταραχή που υπήρχε στη γειτονική Γαλλία ως απόδειξη. Η άποψη του ήταν ότι Τέτοιου είδους μεταρρυθμίσεις θα βοηθούσαν τους υποστηρικτές των γιακωβίνων και θα φέρναν το χάος της Γαλλίας.

ο William Pitt προειδοποιεί για τη διαρκή επανάσταση (1793)

Θα πει στη Βουλή μεταξύ άλλων :

«Τέτοια είναι η κατάσταση στην αξιολύπητη αυτή χώρα,την Γαλλία, της οποίας η αποκρουστική πολιτική έχει προσθέσει νέες λέξεις στο λεξικό, όπως οι φράσεις ότι των τομέων/περιφερειών που κήρυσσαν τον εαυτό τους σε καθεστώς διαρκούς επανάστασης, και το έθνος το ίδιο σε καθεστώς κυρίαρχης εξέγερσης.»

πηγή:
Τhe speeches of … William Pitt in the House of commons [ed. by W.S. Hathaway].
Εκδόθηκε 1817. σ.449

“Αν θυμόμαστε σωστά, η Εθνική Συνέλευση της Γαλλίας κάποτε ανακήρυξε, και φαινόταν ότι ήταν περήφανη για αυτό, ότι η χώρα τους ήταν “σε καθεστώς διαρκούς επανάστασης”

The Christian Advocate, Από τον/την Ashbel Green, Εκδόθηκε από A. Finley, 1830
σ.151

“Μια τελείως νέα οργάνωση της κοινωνίας είναι ο στόχος όλων των προσπαθειών τους, και μέχρι αυτό να επιτευχθεί καταφεύγουν σε μια διαρκή εξέγερση ενάντια σε οτιδήποτε ενδεικτικό της σταθερότητας” θα γράψει για τους Γάλλους επαναστάτες το περιοδικό Blackwood’s Magazine
Εκδόθηκε από W. Blackwood, 1837, σ.254